ԻՄ ՄԱՐԳԱՐԵՆ
Փառապսակ Զավարյանին
(Ecce homo!-Ահա՛ մարդը)
Զոհաբերի՛ր…
Զոհաբերի՛ր անվերջ, առանց մնացորդի:
Սովորի՛ր եւ սիրի՛ր զոհաբերել ու տանջվել` բավականության լուսափայլ ժպիտը երեսիդ… եւ դու կմոտենաս Աստծուն, դու կդառնաս մարդ-Աստված…
Այսպես է պատգամում իմ մարգարեն իր հրեղեն խոսքը…
Մոռացի՛ր քեզ…
Հանուն թշվառների` մոռացի՛ր քեզ, երբ հազար հազարներին սեւ ցավն է ընկերանում, բռնակալ կարիքը նեղում…
Ուրախ քրքջալու ժամին մի՛ մոռանա, որ դառնորեն լացողներ կան…
Սիրի՛ր թշվառին, ծառայի՛ր սրան. թող քո ցավը` թշվառի ցավը, քո Աստվածը թշվառի Աստվածը լինի…
Այսպես է պատգամում իմ մարգարեն իր ազատ խոսքը:
Եղի՛ր հպարտ…
Գոյությունդ քարշ տալու համար մի՛ սողա, մի՛ ստորանա եւ մի՛ ստի՛ր…
Ստել` նշանակում է հայհոյել ճշմարիտը, ուրանալ` նշանակում է դադարել մարդ լինելուց…
Եղի՛ր ազատ…
Գիտակից ստրուկի եւ հանցագործի մեջ չկա տարբերություն: Խոնարհի՛ր ճակատդ միայն իդեալիդ առաջ, միայն իդեալիդ ազատ գերին եղիր…
Եղի՛ր բացարձակ…
Եւ ո՛չ մի զիջում: Հանցանք է զիջելը: Զիջել` նշանակում է թույլ լինել, ամոթալի պարտություն կրել…
Այսպես է պատգամում իմ մարգարեն իր աստվածաշունչ խոսքը, եւ հոգիս` նրա հրեղեն պատգամներին գերի, վեհորեն իր թեւերն է պարզում…
Գարեգին Նժդեհ